weirdbuttrue.nl

“Lucky Luuk: De Cowboy die Altijd Mis schiet”

In de brandende hitte van het digitale wilde westen, waar wappies en anti-wappies elkaar onder de vuurlinie krijgen, heeft zich één cowboy genesteld die altijd te schichtig is om het zelf te doen – en altijd net te laat schiet wanneer hij de kans krijgt. Dit is het verhaal van Lucky Luuk, de cowboy van de verkeerde timing.S

De Slappe Schutter

In de droge woestijn van de Telegram-groep, waar de ruzies woeden, zit Lucky Luuk altijd in de schaduw van de saloon, wachtend op het juiste moment. Hij ziet de anti-wappies passSceren – en kijkt ze in de ogen, wachtend op een zwakke plek in hun verdediging. Maar als het echte vuurgevecht begint, blijkt Luuk altijd te schuw om alleen in actie te komen.

Wanneer hij een anti-wappie vindt die hij kan aanvallen, lijkt het perfect. Luuk trekt zijn pistool, zijn vinger schuift over de toetsen, klaar om zijn verwoestende woorden af te vuren. Maar wacht – wat is dat? Een ander wappie komt aangerend, en Luuk ziet zijn kans om zich aan te sluiten. Samen met zijn bondgenoten duikt hij de strijd in. Eenzaam schieten? Nee, Luuk kiest voor de veiligere weg: samen met anderen de aanval doen.

De schoten worden gelost, maar, helaas voor Luuk, zijn schoten missen altijd. Het is alsof zijn doelen altijd net buiten zijn bereik liggen – net te flauw, net niet scherp genoeg. Een schot gaat voorbij, en hij denkt even dat hij de winnende is, maar nee… een andere wappie pakt de eer voor de afschuwelijke schietpartij.

Het Meisje in de Saloon

Lucky Luuk is het type man die de gemakkelijke overwinningen zoekt. Wanneer het gevecht te hevig wordt of de anti-wappies te sterk blijken, trekt hij zich terug. Als een schichtige saloon-eigenaar die nooit zelf het gevecht aangaat. Luuk wacht tot de menigte zich verzamelt en schuift dan in de veiligheid van de groep, waar hij in zijn schoot een paar onduidelijke commentaren gooit, hopend dat iemand anders de vuile klus voor hem klaart.

“Nou, jij had die wappie moeten neerleggen, niet ik!” zegt hij dan als de storm is gaan liggen, terwijl hij zijn pistool schoonveegt – maar dit keer heeft hij niet getrokken, laat staan geschoten.

De Schutter die Altijd Mist

Gelukkig voor Luuk komt de volgende kans snel, want hij wacht altijd geduldig tot iemand een fout maakt. Wanneer de zwakkere anti-wappie zich verslikt in een zin, duikt Luuk van de zijkant in, zijn vingertoppen langs de toetsen als een cowboy die zijn pistool trekt – maar opnieuw, het doel is verschoven, en Luuk mist weer net de kans.

De rest van de groep kijkt naar Luuk, de verlegen cowboy die zijn gevechten liever niet zelf voert. Iedereen weet inmiddels wat er gaat komen: een korte, oppervlakkige aanval van Luuk, gevolgd door een gevecht van de anderen die het echt afmaken. Luuk is niet de man van de grote actie; hij is de man die zich verschuilt, wachtend op zijn moment – dat altijd te laat komt.

“Ik Had Ze Konden Hebben”

Wanneer de rook van het gevecht optrekt en de stilte valt, is het altijd hetzelfde: Luuk kijkt om zich heen en zegt met een zelfverzekerde glimlach, “Als ik maar eerst had geschoten, dan had ik die anti-wappie kunnen hebben.” Maar zoals altijd – had hij de kans al gemist.

Zijn reacties zijn traag, en zijn schoten missen hun doel, maar hij blijft wachten op de volgende kans. Hij is als een cowboy die aan de zijlijn staat en het geluk hoopt te vinden in de chaos van anderen.

De Held Die Altijd Misloopt

Dus, in dit digitale wilde westen van Telegram, waar de strijd tussen wappies en anti-wappies geen einde kent, blijft Lucky Luuk een figuur die altijd net te laat is. Zijn naam is misschien Lucky, maar zijn timing is altijd slecht. Iedere keer dat hij denkt het grote gevecht aan te kunnen gaan, mist hij zijn schoten – en de eer gaat altijd naar iemand anders.

De vraag blijft: zal Lucky Luuk ooit het gevecht zelf durven aangaan, of zal hij altijd de man blijven die met de schaduw van anderen strijdt?